|
|
| sagopa
kajmer- monotonluk maratonu
| Kolera Verse:
Benimle kal! Hevesim kursağımda takılı
kaldı
Gözlerim telaş timsali her ölende ağladı
Pervasız tenin gözümü aldı
komada martı
Lodos mağduru melteminde ayıldı ve
Yalnız uyandı. Suskunluğum
minnetimdi
Yokluğun varlığı kanattı kendimi limana
Bağladım uçarı aklım
halattı kararlarım
ve kesin seçimin bütünü eşittir hayattı
bacaklarım
kırıldı adın koluma kanattı (Kanat)
Burun buruna geldim seni bulmak
için
Her belayla düşündüm 3 yıl arayla
küs mü mecnun Leyla'ya?
bacaklarımı
sarkıtırım dalga çarpar ayağıma
beyaz saçların akasya çalmış
kokunu lavanta
Vadeli yıllar karanlıktan korkmayı sana yasaklatır
20 sene
de uzayan saçı küçük bir bit makaslatır
2 çocuğum olsa aklım salıncakta
sallanır
büyümek istemiyorum annem babam yaşlanır
Saçının teli
kopmasın, korkarım Allah muhafaza
şerefine izin verdim bugün kalbimdeki her
muhafıza
ziyarette evliya dedim fark etmelerini sağla
buz gibi karaya
vurmuşum, bulmuş sahil muhafaza
Tanrım yıllar günaha soktu, gel de içimi
filtre et
yıkılır bendim ilk tayfunda yağmurun işi çiselemek
sineğin
yalısı her papatya yüzünden çirkin çiçek
çıkışmıyor param melek, yürüyerek
geliyorum sabret
Nakarat:
Bak, yine başa döndü bu dünya
Yine sona
sardı aynı kaset, bıktım!...
Bu monotonluk maratonu. Onu tanı!...
İçinde
düşünce koştur!!!
SaGoPa Verse:
Derin bir denizin dibine çökmüş, bir
hazine aşk denen
Gafilen bir av olur aniden. Bir kalp,ve diğeri
hükmeden.
Benden uzakta olsun derdim körpecik çocukken.
Gücümü toplamam
gerekti aldanışımı yaşarken
Kıvranışımı seyreden melekler gibidir
sükunet
Tam kendimi toplamışken önüme çıkar hayalet
Ve korku içime
hucmederken korkup kaçar cesaret
Felaket sarsılışımı izler, cesede çevirir
esaret
Yardım et, bir iğne vur!... Ve sönsün acımın yangını
Güneş su olsa,
yağmur kurusa ayıltamaz bu baygını.
Çok zorladım şansımı ve yatıştırdım
hırsımı.
Yaşama kafa tutarken kafamı kırdı cadının tılsımı
Hileden uzak bu
adama sille vurma yazıktır.
İlle çile mi çekmem lazım? Nurum yüzüme
dargındır
Bil ve gerisi Mühim değil sevgim sana özel ve Saftır
Bugüne dek
işlediğim günaha. İstirhamım tekbir aftır.
Dökmek ister içini içim, anlatmalı
mı. Biçim Biçim?...
Her neşe, bir içim ve içlenişime direnişim.
Ben,
yürüdükçe kalır izim, bitmek bilmez pembe dizim.
Yüzüm her resimde karanlık,
karamsar bir çizim
Bak, yine başa döndü bu dünya
Yine sona sardı aynı
kaset, bıktım!...
Bu monotonluk maratonu. Onu tanı!...
İçinde düşünce
koştur!!!
|
|
| 
